Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Μια λέξη μια ιστορία. Γραφή και ανάγνωση στον Όμηρο

Αγαπητοί φίλοι
Αν και όπως έχω δείξει η εποχή του Τρωικού πολέμου δεν είναι εποχή άγνοιας εντούτοις επειδή υπάρχουν και πολύ κακόπιστοι αλλά δυστυχώς και πολλοί...άλλοι σκέφτηκα να σας παραθέσω ένα κομματάκι από την Οδύσσεια πολύ σημαντικό που αναφέρετε στο θέμα της γραφής και της ανάγνωσης. Όμως πριν το μικρό κειμενάκι θα πρέπει να συζητήσουμε για το τι είναι αυτονόητο:
α) Η γραφή και η ανάγνωση για να υπάρξει ως τμήμα του συνόλου του πληθυσμού χρειάζεται πολλά-πολλά χρόνια. Φανταστείτε ότι οι υπολογιστές έκλεισαν αισίως 30+ χρόνια ζωής που άνοιξαν μαζικά στο ευρύ κοινό και ακόμη μόνο ένα ποσοστό ξέρει να τους χειρίζεται, έστω και υποτυπωδώς και αυτό με τόση προπαιδεία και εξέλιξη. Φανταστείτε λοιπόν να ανακαλύπτεις ξαφνικά την γραφή και την ανάγνωση πόσες εκατοντάδες χρόνια θα χρειαστείς για να την αποδεχτούν και να την μάθουν όλοι. Μάλιστα αν σκεφτείς ότι για να βρεθεί ένα σταθερό σύστημα απεικόνισης(γραφή) χρειάζεται ένα τεράστιο χρονικό διάστημα εξέλιξης της προφορικής γλώσσας αμέσως καταλαβαίνουμε ότι η όλη διαδικασία πόσο χρονοβόρα είναι.
β) Όταν λέμε "γραφή" όπως είπα εννοούμε την απεικόνιση των ήχων δηλαδή τα σημάδια αυτά που σταθερά αντιστοιχούν, όπως έχουμε συμφωνήσει, σ' έναν διαφορετικό ήχο.
γ) Όταν λέμε "ανάγνωση" εννοούμε την ηχητική απόδοση των προαναφερόμενων σημαδιών.
Αν όλα αυτά είναι κατανοητά τότε πείτε μου τι διαβάζεται και καταλαβαίνεται εσείς όταν λέει:
(Οδύσσεια 19 στίχος 250 ) "ΣΗΜΑΤ' ΑΝΑΓΝΟΥΣΗ"
Αν αυτό δεν σημαίνει διαβάζω τα γράμματα τι άραγε σημαίνει!
Εφόσον λοιπόν σημαίνει διαβάζω τα γράμματα γιατί όλοι αυτοί αυτοσχεδιάζουν επί τόσα χρόνια και μιλάνε για την γραφή που ήρθε το 800πχ στην Ελλάδα;
Αν και "απορία ψάλτου βήξ" έχει κανείς απ' όλους αυτούς τους "ειδικούς διαβάσει έστω και ακροθιγώς την Ιλιάδα και την Οδύσσεια;
Όταν ο Όμηρος λέει και ξαναλέει ότι γράφουν(ΣΗΜΑΤΑ ΛΥΓΡΑ) και διαβάζουν αυτοί με πια λογική ισχυρίζονται το αντίθετο; Ήταν εκεί και δεν το ξέραμε;
Προσπαθώ να συγκρατηθώ για να μην πω περισσότερα.
Καλό απόγευμα.
02/06/2011 Συμπλήρωση
Απ' ότι φαίνεται το αρθράκι αυτό δεν ήταν τυχερό μια και έκανα αρκετά λάθη. Έτσι ξέχασα στο προηγούμενο το στίχο αλλά και αυτόν τον έγραψα απ' ότι φαίνεται με ελαφρά την καρδία μια και διάλεξα λάθος όπως σωστά υπέδειξε ο ανώνυμος σχολιαστής. Ο σωστός θα ήταν αυτός που ναφέρεται εντός παρενθέσεως από την Ιλιάδα 6
"πέμπε δέ μιν Λυκίην δέ, πόρεν δ᾽ ὅ γε σήματα λυγρὰ

γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ θυμοφθόρα πολλά,"

Εδώ βέβαια δεν αναφέρει για ανάγνωση αν και βέβαια εννοείται.Στην προηγούμενη περικοπή όντως αναφέρεται σε αναγνώριση.

Ελπίζω στο επόμενο να είμαι πιο προσεκτικός

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Ο Φρίξος και το χρυσόμαλλο Δέρας.Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι
Ήδη το ιστολόγιο έκλεισε τρία(3) χρόνια ζωής και ελπίζω ότι τουλάχιστον προβλημάτισε αν όχι άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε την εποχή του Ορφέα και του Ομήρου. Τρία χρόνια με ανατροπές πολλές που ευτυχώς δεν λένε να σταματήσουν και γι' αυτό υπεύθυνη είναι η καλή μου Μούσα που με κατευθύνει συστηματικά στο να δω αυτά που οι άλλοι αδυνατούν πολλές φορές να δουν.
Ελπίζω ότι αυτά που θα πω σήμερα να είναι αναμενόμενα για τους σταθερούς αναγνώστες και φυσικά όπως πάντα θα προσπαθήσω να έχω και κάτι καινούργιο και ελπίζω συναρπαστικό.
Αν αναρωτηθείτε πως ζούσαν τότε οι άνθρωποι και ο μόνος σας οδηγός είναι οι οι γνώμες των ειδικών τότε προφανώς θα πιστεύετε ότι οι άνθρωποι τότε ήταν αγράμματοι και μισοάγριοι και φυσικά όλα αυτά τα στερεότυπα που προσπαθούν να επιβάλουν οι λογής άσχετοι με σκοπό από τηνα εξυπηρετήσουν την πείσμωνα και ανόητη πεποίθηση των εκπροσώπων της χριστιανικής αρχαιολογίας, τι άλλο θ' ακούσουμε άραγε, που βλέπουν παντού ειδωλολάτρες και άρα δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν κάποιον πολιτισμό. Αυτή η ανόητη και αστήρικτη πεποίθηση υπερασπίζεται ακόμη και τώρα και από ετερόκλητους άλλους συμμάχους.
Αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη έχει να κάνει με αυτά που γράφουν τα ίδια τα κείμενα και όχι με πεποιθήσεις.
Ο πολιτισμός λοιπόν την εποχή εκείνη είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Τόσο υψηλό που εμείς θέλουμε πολλά ακόμη χρόνια για να πλησιάσουμε εκεί. Η λαθασμένη εντύπωση που έχουμε οφείλετε, πέρα από την διάθεση των προαναφερομένων στο γεγονός ότι αγνοούμε την έννοια πολλών λέξεων και διάφοροι "ειδικοί" όπως ο Ησύχιος συνέτειναν σε αυτήν την σύγχιση, αλλά και διότι χρησιμοποιούσαν ΚΑΙ οπλισμό όπως ξίφοι,δόρατα και τόξα που συνδέθηκαν από εμάς με μια υποδυέστερη εποχή. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη.
Όταν έφτασαν οι άνθρωποι αυτοί στον πλανήτη Γη τα μοντέρνα εργαλεία και όπλα που μπόρεσαν είτε να φέρουν είτε να χρησιμοποιήσουν ήταν ελάχιστα. Όπως καταλαβαίνετε όταν "ξεσπιτώνεσαι" δεν μπορείς να πάρεις τα πάντα μαζί σου. Έτσι κλήθηκαν να δημιουργήσουν, έχοντας τις γνώσεις έναν νέο πολιτισμό από την αρχή που λογικά πήρε νέες κατευθύνσεις. Αυτό τους ανάγκασε να χρησιμοποιήσουν σπαθιά τόξα και δόρατα μια και τα τουφέκια(ΕΥΡΑΞ) ήταν λίγα και προφανώς γι' αυτό και πολύτιμα. Υπάρχουν όμως αναφορές και για πολλά άλλα περίεργα για σήμερα εξαρτήματα όπως κάποιες ατομικές πτητικές συσκευές, συσκευές λέιζερ που συνδιάζονται με υπέρυθρες ακτίνες, φορητές συσκευές ραντάρ υπέρυθρων κλπ όμως αυτά είναι σχεδόν μοναδικά(από ένα τεμάχιο).
Αυτά όλα τα καταπληκτικά αντικείμενα δεν θα γίνονταν κατανοητά σήμερα αν δεν είχαμε μια παρόμοια τεχνολογία στα περισσότερα. Αυτός είναι και ο λόγος άλλωστε που τα κείμενα δεν γίνονταν κατανοητά πριν. Το κακό είναι ότι οι "ειδικοί" έμειναν στις παλιές αναλύσεις και δεν σκέφτηκαν να ξαναδιαβάσουν τα κείμενα αυτά.
Σήμερα λοιπόν θα σας κάνω μια μεγάλη αποκάλυψη. Θα σας μιλήσω για μια ακόμη ανακάλυψη των προγόνων μας. Ένα εργαλείο χρήσιμο στην τειχοποιεία.
Όλοι ξέρουμε την Ιστορία του Φρίξου και της Έλλης με το ταξίδι πάνω στο κριάρι και την πτώση της Έλλης στον άγνωστο Ελλήσποντο. Εκείνο που δεν ξέρουμε είναι η πραγματική ιστορία που θα σας διηγηθώ από την στιγμή που ο Φρίξος πήγες στην Κολχίδα και μετά.
Ο Φρίξος που βέβαια δεν πήγε με κριάρι μέχρι την Κολχίδα αλλά το κριάρι το καβάλησε όταν έφτασε εκεί για να πάει μέχρι την πόλη αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία πήγε στην Κολχίδα για να επιτελέσει ένα έργο και όχι βέβαια για να γλυτώσει από την κακιά μητριά. Άλλωστε όταν πήγε ήταν ήδη μεγάλος και όχι παιδάκι μια και παντρεύτηκε την Χαλκιόπη.
Τι δουλειά φαντάζεστε ότι έκανε ο Φρίξος. Ο Φρίξος θα μπορούσαμε σήμερα να πούμε ότι ήταν κάτι σαν χειριστής μηχανήματος χρήσιμου για την εποχή και που βέβαια σήμερα θα θέλαμε πολύ να το έχουμε. Τι μηχάνημα;Δείτε την παρακάτω φωτογραφία:

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το χαρακτηριστικό αυτού του κτίσματος πέρα από το μεγάλο μέγεθός του που οφείλετε στην "Λύρα του Ορφέα";
Αν παρατηρήσετε προσεκτικά την εικόνα θα δείτε ότι οι ογκόδεις αυτοί βράχοι είναι κολημένοι μεταξύ τους. Σαν να έχουν λυώσει και κολήσει κάνοντάς τους ένα σώμα.
Το βλέπετε;
Ε! Αυτή ήταν η δουλειά που ήρθε να κάνει ο Φρίξος, να βοηθήσει στο χτίσιμο εκείνης της πόλης του Αιήτη και αυτό το έκανε με το "χρυσόμαλλο δέρας"
Οι Αργοναύτες λοιπόν ήρθαν να το πάρουν πίσω, προφανώς γιατί ήταν μοναδικό, όπως είπα και πριν, φέρνοντας ως αντάλλαγμα την τεχνική της σποράς του σταριού. Ο λόγος λοιπόν του ταξιδιού ήταν σοβαρός γιατί με το εξάρτημα αυτό μετέτρεπαν τα τείχη σε άτρωτα.
Όλα αυτά υπάρχουν στα Αργοναυτικά του Ορφέα αναλυτικά.
Καλή νύχτα σας
Υ.Γ Να θυμάστε ότι το τέλος του Ιούνη θα μας βρει σε καλύτερη θέση παρά τα όσα προσπαθούν εχθροί και "φίλοι" να μας κάνουν. Λίγο κουράγιο θέλει.

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Η αξία της στιγμής Γ΄μέρος.

Αγαπητοί φίλοι.
Είδαμε μέχρι τώρα ότι η ελεύθερη βούληση δεν είναι τόσο ελεύθερη μια και περιορίζεται από υπαρκτούς παράγοντες, φυσικούς ή τεχνητούς και ακόμη ότι γεννιόμαστε μ' έναν σκοπό αυτόν της ισορροποιάς. Όλα αυτά έχουν απόλυτη σχέση με τον χρόνο μια και αφορούν την σχηματική του απόδοση και την απόδειξή της.
Είδαμε λοιπόν ότι μπορούμε με αναφορές και εμβαθύνσεις στο σήμερα του καθενός μας να καθορίσουμε το ότι ο χρόνος παριστάνεται σχηματικά από πυκνώματα και αραιώματα σε ανισα διαστήματα όπως περίπου ήταν τα χερούλια από τις χόρτινες σκούπες που δένονταν κατά διαστήματα με σύρμα για να σταθεροποιηθούν. Αυτό το σχήμα αποδεικνύεται και από τα ακόλουθα. Τα σημεία όπου θα "πρέπει" να συνατηθούμε με τον άξονα είναι λογικό να είναι πιο φορτισμένα σε σχέση με αυτά που αποκλίνουμε. Αν μάλιστα θυμηθούμε ότι ο άξονας αυτός δεν είναι ευθύγραμος αλλά έχει την μορφή ελατηρίου τότε ανάλογα με την γωνία που βλέπουμε ένα προηγούμενο γεγονός η επιρροή της συσωρευμένης εκεί ενέργειας θα είναι αντίστοιχη. Έτσι γωνίες 90 μοιρών και 180 μοιρών να είναι πιο "σκληρές" από γωνίες 60 ή 120 μοιρών που και στην μηχανική δίνουν μεγαλύτερη ενέργεια και σταθερή γωνιακή ταχύτητα. Δηλαδή οι πρώτες "σταματάνε" την περιστροφή ενώ οι δεύτερες όχι. Έτσι αντίστοιχα η συμπυκνωμένη ενέργεια θα δημιουργήσει περιοχές φωτεινές και με συνεχή ροή και περιοχές σκοτεινές είτε προσωρινά είτε μόνιμα.
Αυτές οι φωτεινές περιοχές είναι οι θετικές πλευρές των αποφάσεών μας και οι σκοτεινές οι αρνητικές. Την περίοδο που σε μια χρονική περιστροφή πλησιάζουμε προς μια σκοτεινή περιοχή δημιουργούνται ανασφάλειες και άγχη αλλά και οι προϋποθέσεις να συνεχίσουμε να επιρρεαζόμαστε για περισσότερο καιρό ακόμη από τις καταστάσεις αυτές μεγαλώνοντας την απόκλισή μας. Έτσι αντί ο χρόνος να γίνει ο γιατρός μια και να μας απομακρύνει από το σημείο αυτό στην πραγματικότητα θα του επιβάλουμε να το επαναλάβει ή να το επαναλαμβάνει συνεχώς.
Στα δημόσια πράγματα τις μαύρες αυτές περιόδους που πλησιάζουν, για ένα σύνολο ανθρώπων, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο και με μεγαλύτερη ένταση μάλιστα μια και οι συγκλίσεις δεν είναι ατομικές αλλά μαζικές. Έτσι επιλέγουμε τον σωστό ή λάθος άνθρωπο για να μας οδηγήσει στην απόκλιση ή την σύγκλιση και φυσικά πληρώνουμε το τίμημα των πράξεών μας. Ευτυχώς εδώ παρεμβαίνει η Φύση και μας δίνει μια ευκαιρία για να επανέλθουμε αλλά ΠΑΝΤΑ αφού πληρώσουμε το αναλογούν τίμημα των πράξεών μας.
Έτσι λοιπόν η ορθή κατανόηση της λειτουργίας του χρόνου μπορεί να φέρει μόνο θετικά αποτελέσματα.
γ) Οι όποιες αποκλίσεις είναι μέσα σε προκαθορισμένα όρια
Είδαμε ήδη το σχήμα το χρόνου. Αυτό βέβαια καθεαυτό επιτρέπει την δυνατότητα προς μία απόκλιση μικρή ή μεγάλη όπως μπορούμε να δούμε παρακάτω θεωρητικά πάντα.

Πιστεύω ότι τέτοιου είδους αποκλίσεις είναι πιθανών να συμβαίνουν σε περιπτώσεις όπως αυτοκτονιών αλλά αν ισχύει το ενεργειακο-μαγνητικό μοντέλο του χρόνου τότε με βάση την αρχή της διατήρησης της ενέργειας αυτές είναι σπάνιες και φυσικά η ενέργεια μετατρέπετε, ίσως πρόωρα σε μια άλλη ενέργεια.
Οι εξαιρετικές όμως αυτές περιπτώσεις εφόσον υπάρχουν, έστω και σε προσωπικό επίπεδο εντούτοις αποδεικνύουν την ύπαρξη κεντρομόλων δυνάμεων που επιτρέπουν μόνο μικρές προκαθορισμένες αποκλίσεις. Κάτι αντίστοιχο με το μαγνητικό πεδίο ενός μαγνήτη και τις δυναμικές γραμμές του, όπου οι γραμμές αυτές παίζουν τον ρόλο των διαφορετικών αποφάσεών μας.
δ) Η λέξη τυχαίο δεν υπάρχει
Δεν θέλω να είμαι απόλυτος για τίποτα αλλά λέγοντας ότι τυχαίο δεν υπάρχει εννοώ ότι με βάση τον προσωπικό μας σκοπό-στόχο είναι λογικό ότι ασυνείδητα στην διάρκεια της ζωής μας να μαζεύουμε εμπειρίες και γνώσεις ,ικανότητες, δεξιότητες αλλά και ανθρώπους που θα μας βοηθήσουν να φτάσουμε στον στόχο μας. Έτσι οι όποιες ενέργειές μας, στο μη συνειδητό επίπεδο του μυαλού μας, δεν είναι τυχαίες αλλά στα πλαίσια ενός προγράμματος-σχεδίου που απ' ότι φαίνεται συμμετέχει το κομμάτι αυτό του εαυτού μας που δεν ελέγχουμε. Αυτό αν το συνδιάσουμε με το γεγονός ότι είναι μια διαδικασία που αφορά και τον καθένα ξεχωριστά αλλά και όλους μαζί μας δίνει να φανταστούμε ότι την στιγμή που πράττουμε κάτι και πιστεύουμε ότι μόλις το σκεφτήκαμε αυτό μάλλον δεν συμβαίνει αλλά είναι μια απόφαση που πάρθηκε, από εμάς ίσως, αλλά πολύ-πολύ νωρίτερα ώστε να μπορεί να συνδιαστεί με τις πράξεις των άλλων. Ένα παράδειγμα αυτού είναι το γνωστό "όταν θέλεις κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομωτεί για να το πετύχεις" έτσι προσέχεις τι εύχεσαι γιατί θα το βρεις μπροστά σου. Αν αυτά ισχύουν τότε η έννοια τυχαίο χάνεται.
Φυσικά το όλο ζήτημα είναι πολύ περίπλοκο και δύσκολα αναγνωρίσιμο αλλά πιστεύω ότι σε σύνδεση με την επόμενη πρόταση θα απαντηθεί.
ε)Πιθανών να μην είμαστε οι πρώτοι που χαράξαμε αυτούς τους δρόμους ή να μην είναι η πρώτη μας φορά.
Εύκολα αναγνωρίσαμε ότι ο χρόνος έχει παρελθόν και μέλλον, διεύθυνση, δηλαδή, και φορέα σε σχήμα ελατηρίου όπως πρότεινα και μερικώς απέδειξα. Μάλιστα είδαμε και τους λόγους αδυναμίας ενός ταξιδιού στον χρόνο αλλά δεν είμαι σίγουρος αν δεν θα ήταν ευφικτό όχι να ταξιδέψουμε αλλά να επικοινωνήσουμε με το μέλλον ή και το παρελθόν στέλνοντας αδύναμες ενεργειακά εικόνες, που να μην καταστρατηγουν τους νόμους της παρουσίας μας στον "φυσικό" μας χρόνο ούτε και να μεταβάλουν ενεργειακά, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό, τον τόπο προορισμού, κάτι σαν τα γνωστά μας "φαντάσματα". Αυτός θα ήταν ένας τρόπος ταξιδιού στον χρόνο άξιος προς έρευνα.
Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι κατά πόσο ο χρόνος τελικά "κλείνει κύκλο" ή κινείται σε μια ατελείωτη ευθεία. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε και μένει ως εκρεμές ερώτημα για την μορφή της ολοκληρωμένης εικόνας του.
Όμως ακόμη και αν δεν γνωρίζουμε την τελική μορφή του μπορούμε να κάνουμε ορισμένες σκέψεις.
Αν κλείνει κύκλο τότε λογικά αυτό που γίνεται σήμερα κάποιος αντίστοιχος εαυτός μου ή όχι το έχει ξαναζήσει έχει κάνει τις "μικρές" του ή "μεγάλες" διαφοροποιήσεις και έχει φτάσει στο ίδιο πιθανά αποτέλεσμα. Έτσι εγώ σήμερα ακολουθώ τα δικά του ίχνη και τ΄αναγνωρίζω κάποιες φορές(dejavu;). Αυτό πιθανά επαναλαμβάνεται αέναα.
Αν πάλι δεν κλείνει κύκλο αλλά εξακολουθεί να ισχύει το ενεργειακό μοντέλο τότε κάθε φορά που "χάνεται" μια ενέργεια-άτομο θα πρέπει αυτή αφού απεγκλωβιστεί ίσως από το υπάρχον ενεργειακό πεδίο, ίσως με την προσθήκη και άλλων ενεργειών να έχει την δυνατότητα να δημιουργεί τον καινούργιο της άξονα-στόχο και να αναγεννάται με νέες προυποθέσεις πια μια και τόσο το χωροχρονικό σημείο έχει αλλάξει όσο και η ίδια αφού έμεινε εντός πεδίου για άγνωστο χρόνο(μετενσάρκωση;)
Θα μπορούσε βέβαια και θα ήταν λογικό σε αυτήν την νέα (εις την νιοστή που θα έλεγαν και οι μαθηματικοί) προσπάθεια να προσπαθήσει να μαζέψει τις ίδιες γνώσεις, ικανότητες, δεξιότητες αλλά και ανθρώπους του παρελθόντος και γι' αυτό θα τους αναζητήσει. Αν τους βρει θα νιώσει αισθήματα οικειότητας, με αγνώστους για τότε, αλλά ίσως και να ζήσει παρόμοιες στιγμές(dejavu).
Αυτό ακόμη το ίδιο το φαινόμενο της επαναβίωσης στιγμών ίσως να προέρχεται από μια ανεξήγητη, ως τώρα έλξη-ταύτιση που παρέχεται λόγω της περιστροφικής κίνησης του χρόνου γύρω από έναν "άξονα", με γεγονότα που συνέβησαν σε μια άλλη ευνοϊκή χωροχρονικά στιγμή.
Αν το άκρο είναι ελεύθερο, όπως υποθέσαμε τότε δεν μπορούμε να αποκλείσουμε κινήσεις παλινδρόμησης που μπορούν να δημιουργήσουν "χρονικά" περίεργα και επικίνδυνα φαινόμενα όπως στάση του χρόνου ή και μικρά άλματα για ολόκληρο το σύμπαν ή ακόμη και σπάσιμό του. Αυτά βέβαια σε κάθε περίπτωση αν υπάρχουν είναι πολύ σπάνια ως απίθανα.
Πριν κλείσω αυτό το άρθρο θα ήθελα να πω και δυο λόγια για τις προβλέψεις. Φαίνεται ότι υπάρχει ένας μηχανισμός όπου μπορείς να προβλέψεις κάποια γεγονότα. Λέω κάποια μια και δεν έχω άποψη τεκμηριωμένη για το σύνολο. Πολλά απ' όσα λέχθησαν ως τώρα περί προβλέψεων από πολλούς είναι όντως έτσι αλλά όχι όλα και αυτό γιατί και λάθη υπάρχουν στην προσέγγιση κειμένων και αστοχίες αλλά και μια σειρά από παράγοντες τους οποίους δεν μπορούν και δεν μπορώ να εκτιμήσουμε απόλυτα. Σας έγραψα για παράδειγμα πριν καιρό για τις 9 του Μαΐου και την Ιαπωνία σε σχέση με το τσουνάμι. Την ημέρα αυτή συνέβησαν τρία πράγματα:
α) Ο Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας παραιτήθηκε του μισθού του μια και η κατάσταση εκτραχύνθηκε, ήδη κυρύχθηκε επέκταση της επικίνδυνης ζώνης
β) Έλυωσε, απ' ότι φαίνεται, η "καρδιά" του αντιδραστήρα
β) Πλημύρισε ο Μισσισιπής που βέβαια δεν είναι στην Ιαπωνία αλλά έχει ως προς το κέντρο του κόσμου, την Δωδώνη μια θέση σε παράλληλη μοίρα με αυτήν.
Αυτά βέβαια είναι ενδείξεις μια και απόδειξεις θα ήταν να γνωρίζεις ότι αυτό το συγκεκριμένο θα συμβεί στον Μισσισιπή, για παράδειγμα και όχι σε μια μεγάλη περιοχή τόπων που βρίσκονται έστω στην ίδια σχετική ή παράλληλη μοίρα. Η άλλη για την Ελλάδα ήδη βαίνει προς πραγματοποίηση. Πάλι όμως για να γίνει κάποιος ακριβής και να μπορούν να τον εμπιστευτούν κάποιοι χρειάζονται να ανακαλυφθούν πολλά ακόμη πράγματα και μηχανισμοί που σήμερα αγνοούμε. Γι' αυτό αν αναρωτηθείτε για το μέλλον σας μια και δεν το γνωρίζετε μην σας νοιάζει η ζωή το ξέρει. Ζήστε λοιπόν την στιγμή όπως έρχετε, σεβόμενοι τον εαυτό σας, και αφουγκραστείτε την ζωή να σας πηγαίνει στην δική σας Ιθάκη. Είναι σίγουρο ότι σας οδηγεί εκεί και αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό απ' όλα.
Καλές σκέψεις.

Η αξία της στιγμής β΄μέρος

Αγαπητοί φίλοι
Ήδη στο πρώτο μέρος της αναρτησης αυτής έκανα μια πρώτη προσέγγιση που εξηγεί γιατί άτομα και μέσα έχουν την δυνατότητα επηρεασμού της κοινής γνώμης και την μέχρι ενός σημείου χειραγώγησή της. Θα το ξανασυνατήσουμε αυτό πιο κάτω ξανά αλλά ας μπω στην ανάλυση των αρχικών προτάσεων.
α) Η πορεία των γεγονότων έχουν σαφή προσανατολισμό και στόχο. Έχουμε από την εμπειρία διαπιστώσει ότι ο χρόνος κινείται μόνο προς μία κατεύθυνση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει και η άλλη, το αντίθετο μάλιστα αλλά η κίνηση γίνεται μόνο προς τα εμπρός. Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό. Ότι πιθανά ταξίδια στο παρελθόν, είναι μάλλον αδύνατα μια και το παρελθόν λειτουργεί ως σταθερό σημείο αναφοράς όπου επάνω του δένεται το ένα άκρο του ελατηρίου για να μπορεί να πάλεται το άλλο προς το μέλλον. Αυτό με την σειρά του δεν σημαίνει απαγόρευση των ταξιδιών στο παρελθόν αλλά τεράστια δυσκολία. Είναι πιθανόν ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες θα μπορούσε να περάσει μια μικρή ταλάντωση στο παρελθόν και να αλλάξει τα γεγονότα αλλά αυτό θα είχε τεράστια επίπτωση στην σταθερότητα τόσο του σήμερα όσο βέβαια και του αύριο με απροσδιόριστες συνέπειες. Έτσι χωρίς να το αποκλείω το θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Τώρα για το ταξίδι στο μέλλον τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα αλλά μάλλον περισσότερο πιθανά μια και οι όποιες συνέπειες θα αφορούν ένα μη προκαθορισμένο πλήρως, αν θα είναι πύκνωση ή όχι δηλαδή, χρονικό σημείο. Βέβαια το άτομο που θα θελήσει να ταξιδέψει θα εγκλωβιστεί στο μέλλον μια και στο δικό του παρελθόν δεν θα μπορέσει να επιστρέψει αφού και ο μέχρι πριν λίγο χρόνος του θα αποτελεί πια παρελθόν. Πάντως ακόμη και αυτό το ταξίδι μοιάζει απιθανο γιατί θα πρέπει να παραβιάσει πολλές σταθερές. Πάλι βέβαια ένα τέτοιο γεγονός θα έχει τεράστιες συνέπειες και στο παρελθόν που αφήνεις και στο μέλλον-παρόν που πηγαίνεις. Εκείνο που μπορεί να γίνει είναι το ταξίδι στον σχετικό χρόνο όπως έχουν αποδείξει ήδη αλλά αυτό στην πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση μια και ο χρόνος σχετίζεται με εμάς και όχι με το περιβάλλον. Αν συνέβαινε το αντίθετο τότε μια απλή διαδρομή από έναν τόπο σε κάποιον άλλο αν δεν ήταν αδύνατη τότε θα αποτελούσε ένα ταξίδι στον χρόνο.
Προσοχή! η δυσκολία του ταξιδιού στον χρόνο δεν αποκλείει το ταξίδι στον χώρο. Το ότι δεν μπορώ να ταξιδέψω στο (δικό μου)μέλλον δεν αποκλείει δηλαδή την πιθανότητα να ταξιδέψω αστραπιαία στον χώρο και να μπορώ να καλύπτω λίγα ή εκατομμύρια χιλιόμετρα σε χρόνο dt. Αυτό είναι κάτι πολύ πιθανό και καλώς προβλέπονται τόσο οι "σκουληκότρυπες" όσο και άλλες θεωρίες περί στρέβλωσης του χώρου και χρησιμοποίησης της σαν πόρτα για να περνάς από το ένα σημείο στο άλλο. Για να το κατανοήσουμε ας δούμε το παρακάτω γράφημα:
Βλέπουμε λοιπόν ότι ούτε η κατεύθυνση ούτε ο ρυθμός του χρόνου είναι απαγορευτικός, σε θεωρητικό επίπεδο για να γίνουν μετακινήσεις σε "λογικούς" χρόνους όπως αυτή ως το σημείο Α ή από το Β ως το Γ ή να μένουμε "σταθερά σ' έναν τόπο" όπως το διάστημα Δ-Ε ή και να κάνουμε άλματα στον χώρο όπως το Α-Β ή ταχύτατες μετακινήσεις όπως το Γ-Δ.
β)Μικρές ή μεγάλες διορθώσεις στην πορεία της ζωής μας γίνονται κάθε τόσο ώστε να συγκλινουμε προς τον στόχο.
Αυτή λοιπόν είναι άλλη μια παράμετρος που πρέπει να συμβαίνει στην περίπτωση αυτή που εξετάζουμε.
Για να δούμε αν αυτό συμβαίνει ή όχι πρέπει να καθορίσουμε πρώτα απ' όλα αν και κατά πόσο υπάρχει ελεύθερη βούληση ή όχι και τι είναι αυτή, ποια είναι δηλαδή τα δυνητικά όριά της.
Αν θα θέλαμε να περιγράψουμε την "ελεύθερη βούληση" θα λέγαμε σε θεωρητικό επίπεδο ότι αυτή είναι η δυνατότητά μας ανά πάσα στιγμή να κάνουμε το οτιδήποτε. Αυτό θα ήταν μια ελεύθερη βούληση. Πόσο ευφικτό όμως είναι αυτό;
Το περιβάλλον αρχικά μας περιορίζει. Ένας κρατούμενος δεν μπορεί να προχωρήσει πέρα από λίγα μέτρα αλλά και εμείς δεν μπορούμε να μπούμε ή να περάσουμε από μέρη που υπάρχουν κτήρια, όπως ένα στρατόπεδο, το θησαυροφυλάκιο μιας τράπεζας, το προεδρικό μέγαρο κλπ. Άρα το περιβάλλον μας περιορίζει λίγο ή πολύ την "ελεύθερη" βούλησή μας.
Η κοινωνία στην οποία ζούμε μας περιορίζει επίσης την ελευθερία μας μια και θα πρέπει να ακολουθήσουμε κανόνες που πολύ απέχουν από το είμαι ελεύθερος να κάνω ανά πάσα στιγμή ότι θέλω.
Εμείς οι ίδιοι επιπλέον έχουμε βάλει τους προσωπικούς μας κανόνες συμπεριφοράς που μας περιορίζουν την φυσική ελευθερία μας. Για παράδειγμα προσπαθούμε να μην τραυματισθούμε και αποφεύγουμε έτσι τις επικίνδυνες, κατά εμάς, ενέργειες. Ακόμη δεν προβαίνουμε σε ενέργειες που θα θέλαμε αλλά είτε γιατί ξεπερνούν τους ηθικούς μας κώδικες είτε άλλα μέτρα και σταθμά τις αποφεύγουμε. Για παράδειγμα μπορεί να επιθυμώ να κάνω έρωτα με κάποια γυναίκα, τώρα, που βλέπω στο δρόμο ή στην τηλεόραση ή στα περιοδικά, το ιδιο και για τις κυρίες σε σχέση με κάποιον άντρα, ή τέλος πάντων ότι καθένας φαντάζεται, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάω αμέσως να το πραγματοποιήσω ή ότι μπορώ να το πραγματοποιήσω κάτι που θα ήταν αυτονόητο στην "ελεύθερη βούληση".
Βλέπετε λοιπόν ότι θα μπορούσα να γράψω χιλιάδες γενικές περιπτώσεις όπου η ελευθερία μας περιορίζεται είτε από εμάς είτε από άλλους. Όμως παρ' όλα αυτά θα μου πει κάποιος λογικά στον μικρό χώρο που μου απομένει έχω το δικαίωμα να πάρω τις δικές μου αποφάσεις για την ζωή μου.
Πριν απαντήσω, πάντα στα πλαίσια της θεωρίας μου για τον χρόνο, ας δούμε ένα ακόμη σημαντικό λιθαράκι που θα λύσει τις παρεξηγήσεις και θα βοηθήσει την παραπέρα κατανόηση.
Έχετε αναρωτηθεί για τον σκοπό της ύπαρξής σας; ή κάτι ποιο εύκολο τον σκοπό των πράξεών σας; γιατί δηλαδή κάνουμε αυτά που όλοι κάνουμε; Έχουμε κάποιον στόχο ή πράττουμε άλογα;(τα γνωστά μας "πράσσην άλογα" ή πράσιν' άλογα όπως λέμε σήμερα)
Προφανώς έχουμε έναν στόχο που είναι η προσωπική μας ισορροποία με το σύμπαν που θα μας δώσει ένα αίσθημα πληρότητας και ευτυχίας. Αυτό θα μπορούσα να πω με λίγες λέξεις ότι είναι ο γενικός στόχος όλων που βέβαια περιλαμβάνει πολλά επιμέρους.
Κλασσικό παράδειγμα της έννοιας της ισορροποίας με το σύμπαν είναι η διάθεση μας για απογόνους. Εκεί με βάση άγνωστους για το συνειδητό κανόνες προσπαθούμε να επιλέξουμε τον άνθρωπο με τον οποίο θα αποκτήσουμε τους καλύτερους δυνατούς απογόνους. Έτσι αποκλείουμε πολλούς αλλά δεν αποκλείουμε κάποιους άλλους δημιουργώντας τα δικά μας, μοναδικά υποσύνολα. Η στιγμή της "επιλογής", που θα εξηγήσουμε πιο κάτω θα μας επιτρέψει να επιλέξουμε από το Α ή το Β υποσύνολο. Το αποτέλεσμα θα είναι μια μικρή ή μεγάλη ισορροποία και ευτυχία μια και από την μια έχουμε κατακτήσει ένα μέρος της πραγματικής μας πρόθεσης, άσχετα με το πως μας την παρουσιάζουμε(τι λέω ο άνθρωπος!!!). Η διάρκεια κλπ θα εξαρτηθεί από το που έκανες την "επιλογή". Νομίζω ότι όλοι σας μπορείτε να το προεκτείνεται και να δείτε για το συγκεκριμένο παράδειγμα όλες τις παραμέτρους του αλλά και να βγάλετε χρήσιμα συμπεράσματα.
Άρα λοιπόν υπάρχει μία στόχευση σε ότι κάνουμε όπως είδαμε. Όμως από το προηγούμενο ακόμη παράδειγμα συμπεραίνουμε εύκολα ότι η στόχευση αυτή προϋπάρχει μέσα μας και δεν είναι κάτι που ένα ωραίο πρωί παρέα με τον καφέ μας το αποφασίσαμε. Είναι κομμάτι της ύπαρξής μας. Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε του λόγου της ύπαρξής μας ή της δυνατότητας της ύπαρξής μας.
Μπορούμε να ανακαιφαλαιώσουμε λοιπόν λέγοντας ότι γεννιόμαστε με έναν σκοπό-στόχο: Να ευτυχίσουμε.
Αφού λοιπόν το διαπιστώσαμε αυτό ας δούμε και την άλλη παράμετρό του.
Όσοι είστε γονείς ή έχετε υπό την κηδεμονία σας ή την προστασία σας άλλα άτομα ακόμη και αν απλά προίσταστε μιας ομάδας ανθρώπων κατά καιρούς μελετώντας την συμπεριφορά τους τους προτρέπετε να "προσαρμόσουν" τον "δρόμο" τους προς αυτόν που έχουν-έχετε μαζί στοχοθετήσει. Στην αρχή οι προτροπές είναι μικρές. Αν η απόκλιση μεγαλώσει είναι μεγαλύτερες. Αν διαπιστώσετε ότι έχουν ξεφύγει κατά πολύ του στόχου τους τότε με τον τρόπο σας τους δίνετε να καταλάβουν, πληρώνοντας και το ανάλογο τίμημα, τόσο εσείς όσο και εκείνοι, το "λάθος" τους και προσπαθείτε να τους επαναφέρετε στον πρότερο δρόμο. Αν αρνηθούν να συμμορφωθούν τότε τους απομακρύνετε από κοντά σας έχοντας πάντα την έννοια, αν πρόκειται για συγγενείς συνήθως, του πως να τους επαναφέρετε.
Αυτό συμβαίνει και στην ζωή του καθενός μας. Όταν δεν ακολουθούμε τον δικό μας στόχο, που δεν είναι υποχρεωτικό να ταυτίζεται με τον στόχο των άλλων αλλά πάντα φέρνει την ισορροποία και την ευτυχία, γίνονται προσπάθειες για "διορθώσεις" μικρές ή μεγάλες. Εκεί παίζει ρόλο η "ελεύθερη" βούλησή μας. Το αν δηλαδή θα συνεχίσουμε να υποφέρουμε, ψυχικά πάντα και όχι από την άποψη των υλικών αγαθών, εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς. Μπορούμε να παραμείνουμε στην αρχική τροχιά της ισορροποίας ή να αποκλίνουμε. Κάθε στιγμή μπορούμε να πάρουμε την ανάλογη απόφαση.
Φυσικά στην πραγματικότητα η "Φύση" δεν μας αφήνει έτσι μόνους μας ποτέ αλλά μας δίνει μικρά ή μεγάλα σημάδια που μας δείχνουν ή και μας "επιβάλλουν" τελικά να πάρουμε την "σωστή" απόφαση . Ένα μικρό παράδειγμα. Έχετε στην τσέπη σας 500 ευρώ για να περάσετε 10 ημέρες και αποφασίζετε ότι μπορείτε να ξοδέψετε τα 150 για να αγοράσετε κάτι που θέλετε. Αν αυτό το κάνετε με το τέλος των 10 ημερών δεν θα συμβεί τίποτα αν όμως το κάνετε στην διάρκεια θα παρατηρήσετε ότι αμέσως μετά παρουσιάζονται πραγματικές ανάγκες που σας κάνουν να μετανιώνετε για την επιλογή σας αυτή. Αν τώρα αυτήν την τακτική την συνεχίζεται σταθερά τότε μπροστά σας θα βρίσκετε όλο και μεγαλύτερα αδιέξοδα μέχρι να συνειδητοποιήσετε ότι αυτό πρέπει επιτέλους να το τιθασεύσετε. Μετά από αυτήν την συνειδητοποίηση και λεφτά θα έχετε για τα απαραίτητα έξοδα αλλά και χρήματα για την αγορά αυτών που πραγματικά θέλετε και χρειάζεστε αλλά προπάντων ηρεμία στην διάρκεια των ημερών. Φυσικά αυτό προϋποθέτει ότι έχετε το ίδιο σταθερό εισόδημα και δεν σας το μειώνουν οι "επιλογές" που κάνατε με την "ελεύθερη" βούλησή σας σε λάθος ανθρώπους. Αλλά αυτό θα το δούμε πιο κάτω.
Απλό ίσως το παράδειγμα αλλά ελπίζω ότι όλοι σας θα βρείτε αναλογίες για την δική σας ζωή. Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτό που φαντάζει ως ελεύθερη βούληση είναι το αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών παραγόντων και όχι αυτού που είπαμε στην αρχή του "κάνω ότι θέλω ανά πάσα στιγμή".
Αν όμως δεν υπάρχει απόλυτα ή σχετικά αυτή η ελεύθερη βούληση γιατί αυτό συμβαίνει;
Όπως είδαμε ήδη οι πραξεις μας επηρεάζουν τις πράξεις των άλλων ανθρώπων. Αυτός είναι και ο λόγος, πιστεύω ή έστω ένας από αυτούς, που δημιουργείται αυτή η προσπάθεια υποβοήθησης προς την ισορροποία. Φανταστείτε ότι την ώρα που είστε έτοιμοι να πέσετε, από απροσεξία, από ένα σημείο με κίνδυνο να τραυματιστείτε κάποιος σας κρατάει και σώζεστε. Αν αυτός ο κάποιος δεν ήταν εκεί η ζωή σας θα ήταν διαφορετική ή ίσως σταματούσε. Έχει λοιπόν αυτός ο κάποιος το δικαίωμα να διαχειριστεί την ζωή του με τέτοιο τρόπο ώστε την χρονική στιγμή αυτή που θα τον χρειαστείτε στο μέλλον να μην είναι εκεί; Είναι ένα ερώτημα που βέβαια η φύση το έχει απαντήσει ως ΟΧΙ και με αυτό το σκεπτικό προχωράει. Αντίστοιχα μπορούμε να διατυπώσουμε ερωτήματα για τους μεγάλους εφευρέτες κλπ αλλά και για όλους εμάς που άσχετα αν γίνουμε ή όχι ποτέ το κέντρο του κοσμου εντούτοις η συμβολή μας στην παγκόσμια ιστορία είναι εξίσου καθοριστική.
Ίσως κάποιοι αναρωτηθείτε γιατί παίρνω μόνο θετικά παραδείγματα και όχι αρνητικά. Απλά τα αρνητικά χρησιμοποιούνται για να φορτίσουν και τελικά να αποφορτίσουν το σύστημα μια και ο χρόνος, αν και τον έδειξα έτσι για λόγους ευκολίας, δεν είναι μονοσήμαντος αλλά θα το δούμε πιο κάτω αυτό.
Τέλος Β΄μέρους. Η συνέχεια σε τρεις ημέρες(Κυριακή 22/5 Ευχαριστώ Χρήστο για την διόρθωση)

Η αξία της στιγμής ή η Θεωρία(μου) περί χρόνου.Παγκόσμια πρώτη όπως πάντα.

Αγαπητοί φίλοι
Ένιωσα την ανάγκη να κανω αυτήν την ανάρτηση, και λίγες ακόμη πιστεύω, ανοίγοντας έναν κύκλο προβληματισμού από την μια και ενημέρωσης από την άλλη για όλους μας. Άλλωστε μην ξεχνάται ότι και εγώ πειραματίζομαι με τα πάντα και προσπαθώ να βρω λογικές απαντήσεις.
Λέω πειραματίζομαι και προσπαθώ γιατί δεν θέλω κάποιος να πιστεύει ότι όταν αναφέρομαι σε αδιευκρίνιστα γεγονότα δεν υπάρχει πιθανότητα λάθους.
Ο προβληματισμός μου αυτός έχει να κάνει με τον χρόνο και την στιγμή. Τι είναι ο χρόνος άραγε; Είναι μια ανεξάρτητη μεταβλητή που τα αποτελέσματά της είναι απροσδιόριστα ή όχι. Αν ισχύει το πρώτο τότε πολύ πιθανόν η θεωρία των πολλαπλών παράλληλων συμπάντων να μην έχει κανένα νόημα μια και ο διαχωρισμός θα πρέπει να γίνεται στην βάση κάποιων συγκεκριμένων προβλέψεων των αποφάσεων του τύπου 0,1 ή ναι-όχι. Αν δεν υπάρχουν αυτές οι προβλέψεις τότε οχρόνος είναι ενιαίος και πέρα από την πιθανώς κυματωειδή ή περιστροφική κίνησή του λόγω του σύμπαντος στην μικρή ανθρώπινη πραγματικότητα είναι μια ευθεία σχεδόν γραμμή. Αυτού του είδους η απάντηση θα απέκλειε κάθε δυνατότητα πρόβλεψης ή προφητείας μια και το μέλλον θα είναι ένα σύνολο από αστάθμητους παράγοντες-αποφάσεις-ενέργειες που κάθε φορά το σύνολό τους θα παράγει ένα ανεξάρτητο αποτέλεσμα επηρεάζοντας την κίνηση του χρόνου, εξ ού και η κυματωειδής γραφική παράσταση της απεικόνισή του ή καλύτερα η τεθλασμένη με μόνη σταθερά την κίνηση εμπρός, οπότε υποχρεωτικά και κυματωειδής. Συγνώμη για το μπέρδεμα αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος γραφής. Έκανα και ένα (κακο)γράφημα (σχήμα1)για να το δείτε:

Αν ισχύει τώρα το δεύτερο δηλαδή, αν τα αποτελέσματα της μεταβλητής αυτής δεν είναι ανεξάρτητα αλλά στα πλαίσια μιας σειράς μικρού σε αριθμό,πιθανών 0,1, προκαθορισμένων αποφάσεων τότε το πράγμα αλλάζει. Τότε αυτά που συμβαίνουν είναι πιθανών:
α) Η πορεία των γεγονότων έχουν έναν σαφή προσανατολισμό και τελικό στόχο.
β) Μικρές ή μεγάλες "διορθώσεις" στην πορεία της ζωής μας γίνονται κάθε τόσο ώστε να συγκλίνουμε προς τον στόχο.
γ) Οι όποιες αποκλίσεις είναι μέσα σε προκαθορισμένα όρια.
δ) Η λέξη τυχαίο δεν υπάρχει και
ε) Πιθανών να μην είμαστε οι πρώτοι που χαράζουμε αυτούς τους δρόμους ή να μην είναι η πρώτη μας φορά αυτή.
Αυτά θεώρησα ως σημαντικά αποτελέσματα και θα σας τα αναλύσω για λίγο δίνοντας σας πρώτα ένα άλλο (κακο)γράφημα(σχήμα 2) για το πως κινείται ο χρόνος.

Βλέπετε λοιπόν ότι στην περίπτωση αυτή ο χρόνος κινείται γύρω από έναν νοητό άξονα, σταθερού προσανατολισμού, ευθύγραμμου ή λόγω του σύμπαντος με την μορφή ενός κοινού ελατηρίου. Υπάρχουν σημεία σύγκλισης και απόκλισης που δίνουν και την δυνατότητα διαφοροποίησης, αυτό που ονομάζουμε "ελεύθερη βούληση". Τώρα πιθανών το παγκόσμιο σχεδιάγραμμα να είναι λίγο πιο περίπλοκο μια και είναι απίθανο όλα τα προσωπικά μας σημεία Α,Β,Γ,Δ κλπ να συμπίπτουν αλλά ίσως σε περιπτώσεις παγκοσμίων γεγονότων, όπως ο Β' παγκόσμιος πόλεμος για παράδειγμα να είχαμε μια μαζική σύγκλιση για κάποιο διάστημα.
Από το παραπάνω σχεδιάγραμμα και τους προαναφερόμενους τίτλους προκύπτουν ορισμένα ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Αρχικά ας δούμε την αξία των διαφόρων προσώπων. Είναι προφανές ότι ένα πρόσωπο που ταυτίζεται σε πολλά με τον κεντρικό πυρήνα της πορείας του χρόνου και τις συγκλισης του παίζει σημαντικό ρόλο στα παγκόσμια ή τοπικά γεγονότα. Έτσι μπορούμε να καταλάβουμε, αν βλέπαμε το γράφημά του σε σχέση με το γενικότερο πότε το άτομο αυτό μπήκε στο κέντρο του ενδιαφέροντος και πότε έπαψε να ενδιαφέρει τους υπόλοιπους. Ακόμη, επειδή πιστεύω στην μορφή του ελατηρίου, που την βρίσκω πιο "λογική" αλλά και μαθηματικά σύμφωνη, μπορούμε να καταλάβουμε και την, κάτω από προυποθέσεις αλλαγή των ταυτήσεων αυτών από το άνοιγμα ή το κλείσιμο του παγκόσμιου, ή τοπικού και επιμέρους ελατηρίου και την μετατώπιση των σημείων σύγκλισης και αλλαγή της παγκόσμιας ή επιμέρους κοινής γνώμης. Δείτε ένα ακόμη (κακο)γράφημα για την σχέση ατομικού και συνολικού γραφήματος.

Εδώ το ατομικό είναι στην μέση και το συνολικό το ελατήριο. Κανονικά θα έπρεπε να είναι δύο ελατήρια που διαπλέκονται, κρατώντας ταυτόχρονα και την δομή του σχήματος 2, αλλά αυτό ξεπερνά κατά πολύ τις ζωγραφικές μου ικανότητες άρα θα πρέπει να το φανταστείτε. Πάντως βλέπετε ότι ενώ στην αρχή τα σημεία Α-Α1 και Β-Β1 ταυτίζονται και άρα το πρόσωπο αυτό είναι στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Σιγά-σιγά αυτό αλλάζει(Γ-Γ1) μέχρι που οι πυκνώσεις του σχήματος 2 είναι σε εντελώς άλλο σημείο και άρα φεύγει εντελώς από το κέντρο της κοινής γνώμης. Με αυτό το σχήμα, αν ήταν ολοκληρωμένο, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα τόσο την δύναμη των προσώπων όσο και την δύναμη των μηχανισμών, όπως τα ΜΜΕ. Πρόσωπα λοιπόν αλλά και μέσα έχουν την δυνατότητα να συμπιέζουν ή να ανοίγουν το ελατήριο της κοινής γνώμης ταυτίζοντας τα σημεία σύγκλισης προσώπων με αυτά της κοινωνίας και άρα αυξάνοντας την επιρροή τους και άρα ταυτίζουν τις αποφάσεις τους και συγκλίσεις του δικού τους άξονα-ελατηρίου με τεχνητό τρόπο με αυτόν της κοινωνίας. Βέβαια όπως συμβαίνει σε κάθε ελατήριο κάποτε η συσωρευμένη ενέργεια γίνεται τεράστια και το ελατήριο κινείται προς τα εμπρός ανοιγοκλείνοντας συνεχώς για αρκετό διάστημα μέχρι την "ηρεμία" ή τουλάχιστον την εξουδετέρωση της επιπλέον ενέργειας.
Εδώ λόγου του μεγέθους θα σταματήσω και θα συνεχίσω με το δεύτερο μέρος σε τρεις ημέρες.

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Μια μικρή αλλά σημαντική πληροφορία

Αγαπητοί φίλοι
Κοντεύουν τρία ολόκληρα χρόνια σε λίγους μήνες από τότε που ξεκίνησε Ο ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ μου στην μπλογκόσφαιρα. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα έφτανα στο σημείο να γράφω για όλα αυτά που έχω γράψει και ελπίζω να συνεχίζω να με εκπλήσσω ευχάριστα. Ελπίζω το ίδιο να ισχύει και για εσάς.
Όπως σας είπα και σε προηγούμενο κομμάτι, έφυγα για λίγες ημέρες για λόγους προσωπικούς που συνδύασα με διακοπές και πήγα στις Φιλιππίνες. Εκεί, για όσους παρακολουθούν, έχω ξαναγράψει ότι διατηρούν πολλές αυτούσιες ομηρικές λέξεις αλλά και ονόματα που και εμείς έχουμε εγξαταλείψει. Βέβαια τόσο η προφορά όσο και τα χιλιάδες χρόνια αυτόνομης γλωσσικής πορείας όσο και οι νέες ανάγκες έφεραν μια απόσταση γλωσσική που όμως δεν σβήνει την κοινή καταγωγή των γλωσσών και δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια την στιγμή αυτή να διαθέσω χρόνο και χρήμα για μια καταγραφή και έρευνα τέτοιου μεγέθους.
Η λέξη που μου έκανε εντύπωση αυτήν την φορά και που τυχαία φυσικά την κατάλαβα ήταν η λέξη "ΚΙΤΑΝ". Ίσως να μην σας λέει τίποτα σαν πρώτη εικόνα αλλά δείτε τώρα και μια δεύτερη συγκριτική για να καταλάβεται:
ΚΙΤΑΝ
ΚΟΙΤΑΝ
Η πρώτη είναι αυτή των Φιλιππίνων από τα tagalog η δεύτερη είναι η ελληνική το ρήμα ΚΟΙΤΩ.
Οι δύο αυτές λέξεις έχουν όπως βλέπετε και οπτικές ομοιότητες αλλά και ακουστική ταύτιση μια και προφέρονται ακριβώς το ίδιο. Η έκπληξη είναι ότι έχουν και νοηματική ταύτιση μια και σημαίνουν ακριβώς το ίδιο.
Για όσους βιαστούν να μιλήσουν για τυχαίο παράδειγμα έχω να πω τα εξής. Πέρα από το ότι έχω στην διάθεσή μου μια σειρά από ζευγάρια λέξεων Φιλιππινέζικων-Ελληνικών με την ίδια ακριβώς σχέση και που βέβαια δεν προήλθαν από την δυείσδυση των Ισπανών που χρησιμοποιείται ως άλλοθι η απορία μου είναι η εξής λογική πιστεύω. Εγώ που είμαι άσχετος βρήκα αρκετές λέξεις που με παρακινούν να ψάξω τουλάχιστον για το αν υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο γλωσσών οι γλωσσολόγοι δεν βρήκαν καμία;
Η απάντηση στο ερώτημα ήρθε από μια φοιτήτρια γλωσσολογίας όταν έτυχε να έρθει στον χώρο της εργασίας μου. Η κοπελλιά αυτή έκανε μεταπτυχιακή γλωσσολογική εργασία σε δύο γλώσσες Ελληνικά και Ολλανδικά με προτροπή και επιμονή του καθηγητή της μη γνωρίζοντας ούτε λέξη, σχεδόν, Ολλανδικά. Η ίδια δεν το ήθελε αλλά ο καθηγητής επέμενε και υποχώρησε ελπίζοντας ότι θα τα γράψει όλα αυτός.
Η υπόθεση ότι οι λεγόμενοι γλωσσολόγοι είναι από άποψη γλωσσική μονόγλωσοι, δηλαδή μιλούν μόνο την Αγγλική, ήταν πάντοτε πιθανή. Με τον καιρό μετατράπηκε σε σιγουριά.
Θυμάμαι μάλιστα ένα βιβλίο, ελληνικό, γλωσσολογίας που προσπαθούσε να αναλύσει την ελληνική γλώσσα με βάση την Αγγλική που διάβασα προ πολλών χρόνων και έχασα πολλά από τα μαλλιά μου τότε αλλά που να μιλήσεις. Απλά απορείς και στο τέλος συμβιβάζεσαι.
Έτσι μην απορείται που βλέπετε γύρω σας πράγματα που οι "ειδικοί" αγνοούν. Απλά είναι πολύ χαμηλών προσόντων σε μια επιστήμη που αναδείχθηκε μόνο και μόνο για να στηρίξει τον ιμπεριαλισμό κάποιων. Άλλωστε ο Chomsky αγνοείται ως περίεργος για να προωθηθεί η ανοησία περι συγχρονικότητας των γλωσσών ενός απίθανου Γάλλου.
Υ.Γ Οι φίλοι του μπλογκ ξέρουν ότι περνώ στιγμές που δεν μπορώ να γράψω. Αυτό σημαίνει, αυτό συνέβαινε μέχρι τώρα τουλάχιστον, ότι κάτι "ψήνετε". Αν οι πρώτες ενδείξεις είναι σωτές τότε όντως είμαι στην μέση μιας μεγάλης ανακάλυψης και φυσικά κάποια μέρη της θα σας τα μεταφέρω.
Καλό απόγευμα