Αγαπητοί φίλοι
Στην πραγματικότητα οι ιστορίες μου αυτές έχουν και άλλες λεπτομέρειες, ποιο ανησυχητικές αλλά υπάρχουν και πιο χαρακτηριστικές της βλακείας ουσιαστικά που δέρνει κάποιους ανθρώπους και του πως δαπανούνται τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου ακόμη και σήμερα. Η πιο χαρακτηριστική από αυτές που δεν σας είπα είναι η ευθεία παρέμβαση σε γνωστό μου να με αποφεύγει γιατί είμαι λέει της ομάδας Ε. Εγώ με δύο ομάδες ταυτίζομαι: με την ομάδα αίματός μου και φυσικά την πετριά με τον ΠΑΟΚ. Αυτοί που το σκέφτηκαν πρέπει να είχαν IQ κατώτερο του ραδικιού. Πάντως είχα και καινούργιο κρούσμα εχθές από έναν έτερο καθηγητή που με προκαλούσε ότι θα το διαβάσει και θα μου υποδείξει χωρίς συναισθηματισμούς όλα τα λάθη μου. Δυό μήνες μετά ο εν λόγω γνωστότατος κύριος μου έστειλε μήνυμα μέσω της γραμματέως του ότι για τα επόμενα χρόνια θα ασχολείται με άλλα θέματα και μετά θα δούμε. Τελικά όλα αυτά έχουν την πλάκα τους.
Ας δούμε όμως τώρα τα του χρόνου.
Έχει παρατηρηθεί μέσα από διάφορα φαινόμενα ή συστήματα η περιστασιακή έστω προσέγγιση του μέλλοντος. Δεν μιλάω βέβαια για γραμμικά μαθηματικά αλλά για όνειρα, διαίσθηση ότι κάτι κακό ή καλό θα μας συμβεί, την αστρολογία που ακόμη και αν κάποιος την απορρίπτει, συνήθως μη γνωρίζοντας και για λόγους φόβου, δεν μπορεί να μην αποδεχτεί ότι ένας σοβαρός γνώστης της μπορεί να περιγράψει μερικώς τουλάχιστον ένα κοντινό ή μακρινό μέλλον. Από όλα αυτά ακόμη και αν πάρουμε ψίγματα ή ψίγμα αμέσως γεννιέται το ερώτημα αν το ολόκληρο το μέλλον ή μέρος του είναι ήδη προσχηματισμένο. Αν θεωρήσουμε ότι τα ψίγματα αυτά υπάρχουν τότε η απάντηση είναι ναι! το μέλλον, μέρος του τουλάχιστον είναι προδιαγεγραμμένο.
Η λογική μας αυτή προσέγγιση μας βάζει άμεσα σε άλλες ατραπούς. Ένα χρονικό σημείο για να υπάρχει θα πρέπει να υπάρχει και αντίστοιχο χωρικό σύμφωνα με την άποψη περί χωροχρόνου. Για να προυπάρχει όμως σημαίνει ότι η πορεία της κίνησης της γης(μιλώντας για εμάς) και του σύμπαντος βέβαια, μέσα στον χρόνο και τον χώρο είναι προδιαγεγραμμένη και όχι τυχαία. Αυτό σημαίνει ότι το σύμπαν κινείται μέσα σ' ένα συγκεκριμένο χώρο κυκλικά. φανταστείτε λοιπόν ότι είμαστε επάνω σ' ένα carouzel και γυρίζουμε γύρω από ένα κέντρο όπου βέβαια η γήινη οπτική μας το κάνει να φαίνεται ευθεία αλλά δεν είναι.
Αν για λίγο υποθέσουμε ότι η κίνηση δεν είναι κυκλική αλλά γραμμική θα πρέπει να δεχθούμε ότι συνεχώς και αδιαλείπτως το σύμπαν δημιουργεί καινούργιο χώρο δηλαδή από το τίποτα κάτι και μάλιστα χωρίς big bang και τέτοια είναι αδύνατον. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι εμείς είμαστε μέσα σε μια φυσαλίδα του υπάρχοντος χώρου δεν θα μπορούμε να μετακινηθούμε μια και έναν αδρανή χώρο, όπως ο εκτός φυσαλίδος δεν μπορείς να του μεταβάλεις την κίνηση χωρίς μια σημαντική αιτία.
Επανερχόμαστε λοιπόν στην κυκλική κίνηση και στο carouzel.
Βρήκαμε ότι η κίνηση του χώρου είναι κυκλική και φυσικά και ο χρόνος συμμετέχει σε αυτό. Σε ποια μορφή όμως;
Στο ερώτημα αυτό μια απάντηση μόνο μπορεί να σταθεί. Ο χρόνος σε αντίθεση με τον χώρο δεν κινείται αλλά αναπτύσετε στο σύνολό του χώρου σταθερά.
Σκεφτείτε την εξής εικόνα: Ανεβαίνεται στην κούνια και περιστρέφεστε κυκλικά αλλά ταυτόχρονα περνάτε μέσα από μια σειρά συνεχόμενες κουρτίνες που καταλαμβάνουν το σύνολο της περιφέρειας κίνησης. Αυτές οι κουρτίνες είναι ο χρόνος. Σταθερός ως προς τον συγκεκριμένο χώρο και αναπτυσσόμενος σε όλο του υπάρχοντος.
Προεκτείνοντας τα παραπάνω μπορούμε να ισχυρισθούμε βάσιμα ότι στην κούνια αυτή δεν είμαστε μόνοι μας αλλά συνυπάρχουν ταυτόχρονα το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον μας απλά δεν είμαστε σε θέση να τα δούμε.
Από αυτό μπορούμε να πούμε ότι αφού συνυπάρχουμε ταυτόχρονα τότε στην πραγματικότητα δεν μετακινούμαστε στον χωροχρόνο αλλά μόνο η αίσθηση του τι είναι σήμερα. Δηλαδή είμαστε αδρανείς εικόνες τις οποίες κάποιος βλέπει συνεχόμενα, σαν φιλμ και φαίνεται η κίνηση.
Χιλιάδες ακόμη σκέψεις ξεπηδούν αλλά καλύτερα να σταματήσω εδώ.
Καλημέρα σας.
Στην πραγματικότητα οι ιστορίες μου αυτές έχουν και άλλες λεπτομέρειες, ποιο ανησυχητικές αλλά υπάρχουν και πιο χαρακτηριστικές της βλακείας ουσιαστικά που δέρνει κάποιους ανθρώπους και του πως δαπανούνται τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου ακόμη και σήμερα. Η πιο χαρακτηριστική από αυτές που δεν σας είπα είναι η ευθεία παρέμβαση σε γνωστό μου να με αποφεύγει γιατί είμαι λέει της ομάδας Ε. Εγώ με δύο ομάδες ταυτίζομαι: με την ομάδα αίματός μου και φυσικά την πετριά με τον ΠΑΟΚ. Αυτοί που το σκέφτηκαν πρέπει να είχαν IQ κατώτερο του ραδικιού. Πάντως είχα και καινούργιο κρούσμα εχθές από έναν έτερο καθηγητή που με προκαλούσε ότι θα το διαβάσει και θα μου υποδείξει χωρίς συναισθηματισμούς όλα τα λάθη μου. Δυό μήνες μετά ο εν λόγω γνωστότατος κύριος μου έστειλε μήνυμα μέσω της γραμματέως του ότι για τα επόμενα χρόνια θα ασχολείται με άλλα θέματα και μετά θα δούμε. Τελικά όλα αυτά έχουν την πλάκα τους.
Ας δούμε όμως τώρα τα του χρόνου.
Έχει παρατηρηθεί μέσα από διάφορα φαινόμενα ή συστήματα η περιστασιακή έστω προσέγγιση του μέλλοντος. Δεν μιλάω βέβαια για γραμμικά μαθηματικά αλλά για όνειρα, διαίσθηση ότι κάτι κακό ή καλό θα μας συμβεί, την αστρολογία που ακόμη και αν κάποιος την απορρίπτει, συνήθως μη γνωρίζοντας και για λόγους φόβου, δεν μπορεί να μην αποδεχτεί ότι ένας σοβαρός γνώστης της μπορεί να περιγράψει μερικώς τουλάχιστον ένα κοντινό ή μακρινό μέλλον. Από όλα αυτά ακόμη και αν πάρουμε ψίγματα ή ψίγμα αμέσως γεννιέται το ερώτημα αν το ολόκληρο το μέλλον ή μέρος του είναι ήδη προσχηματισμένο. Αν θεωρήσουμε ότι τα ψίγματα αυτά υπάρχουν τότε η απάντηση είναι ναι! το μέλλον, μέρος του τουλάχιστον είναι προδιαγεγραμμένο.
Η λογική μας αυτή προσέγγιση μας βάζει άμεσα σε άλλες ατραπούς. Ένα χρονικό σημείο για να υπάρχει θα πρέπει να υπάρχει και αντίστοιχο χωρικό σύμφωνα με την άποψη περί χωροχρόνου. Για να προυπάρχει όμως σημαίνει ότι η πορεία της κίνησης της γης(μιλώντας για εμάς) και του σύμπαντος βέβαια, μέσα στον χρόνο και τον χώρο είναι προδιαγεγραμμένη και όχι τυχαία. Αυτό σημαίνει ότι το σύμπαν κινείται μέσα σ' ένα συγκεκριμένο χώρο κυκλικά. φανταστείτε λοιπόν ότι είμαστε επάνω σ' ένα carouzel και γυρίζουμε γύρω από ένα κέντρο όπου βέβαια η γήινη οπτική μας το κάνει να φαίνεται ευθεία αλλά δεν είναι.
Αν για λίγο υποθέσουμε ότι η κίνηση δεν είναι κυκλική αλλά γραμμική θα πρέπει να δεχθούμε ότι συνεχώς και αδιαλείπτως το σύμπαν δημιουργεί καινούργιο χώρο δηλαδή από το τίποτα κάτι και μάλιστα χωρίς big bang και τέτοια είναι αδύνατον. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι εμείς είμαστε μέσα σε μια φυσαλίδα του υπάρχοντος χώρου δεν θα μπορούμε να μετακινηθούμε μια και έναν αδρανή χώρο, όπως ο εκτός φυσαλίδος δεν μπορείς να του μεταβάλεις την κίνηση χωρίς μια σημαντική αιτία.
Επανερχόμαστε λοιπόν στην κυκλική κίνηση και στο carouzel.
Βρήκαμε ότι η κίνηση του χώρου είναι κυκλική και φυσικά και ο χρόνος συμμετέχει σε αυτό. Σε ποια μορφή όμως;
Στο ερώτημα αυτό μια απάντηση μόνο μπορεί να σταθεί. Ο χρόνος σε αντίθεση με τον χώρο δεν κινείται αλλά αναπτύσετε στο σύνολό του χώρου σταθερά.
Σκεφτείτε την εξής εικόνα: Ανεβαίνεται στην κούνια και περιστρέφεστε κυκλικά αλλά ταυτόχρονα περνάτε μέσα από μια σειρά συνεχόμενες κουρτίνες που καταλαμβάνουν το σύνολο της περιφέρειας κίνησης. Αυτές οι κουρτίνες είναι ο χρόνος. Σταθερός ως προς τον συγκεκριμένο χώρο και αναπτυσσόμενος σε όλο του υπάρχοντος.
Προεκτείνοντας τα παραπάνω μπορούμε να ισχυρισθούμε βάσιμα ότι στην κούνια αυτή δεν είμαστε μόνοι μας αλλά συνυπάρχουν ταυτόχρονα το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον μας απλά δεν είμαστε σε θέση να τα δούμε.
Από αυτό μπορούμε να πούμε ότι αφού συνυπάρχουμε ταυτόχρονα τότε στην πραγματικότητα δεν μετακινούμαστε στον χωροχρόνο αλλά μόνο η αίσθηση του τι είναι σήμερα. Δηλαδή είμαστε αδρανείς εικόνες τις οποίες κάποιος βλέπει συνεχόμενα, σαν φιλμ και φαίνεται η κίνηση.
Χιλιάδες ακόμη σκέψεις ξεπηδούν αλλά καλύτερα να σταματήσω εδώ.
Καλημέρα σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου